متاسفانه در عرصه اجتماعی فعالیت هایی را بصورت یک نوع فرهنگ یا سیاست گذاری در حال انجام می بینیم که با آموزه های اسلام و توصیه های حضرت امام(س) در مورد ماه مبارک رمضان همخوانی نداشته و حتی گاهی معارض است

حجت‌الاسلام والمسلمین کاظم قاضی زاده، در مصاحبه با خبرنگار پرتال امام خمینی(س) ضمن اشاره به این مطلب تصریح کرد: متاسفانه در عرصه اجتماعی فعالیت هایی را بصورت یک نوع فرهنگ یا سیاست گذاری در حال انجام می بینیم که با آموزه های اسلام و توصیه های حضرت امام(س) در مورد ماه مبارک رمضان همخوانی نداشته و حتی گاهی معارض است.

وی افزود: در ماه مبارک رمضان، خصوصا شب های آن، متاسفانه ابزاری که انسان را به سوی غفلت رهنمون می شود، در سطح جامعه رایج می شود؛ مثلا در رسانه ملی، فیلم هایی که جنبه طنز کوچه بازاری داشته و انسان را به یاد غیر از خدا می اندازد، در هنگامه افطار تا سحر پخش می شود. متاسفانه در جامعه ما توجه کافی به مراتب روزه داری و رسیدن به کمال در این عرصه نمی شود.

مدیر موسسه فرهنگی و پژوهشی فهیم، در ادامه این گفت وگو به تبیین حالات عرفانی حضرت امام خمینی(س) در ماه مبارک رمضان پرداخت و اظهار کرد: به تعبیر بزرگان زمان حضرت امام(س)، ایشان در ماه مبارک مضان بر افروخته و به خدا نزدیک تر می شدند و حالات و چهره شان پرفروغ تر می شد که متاسفانه این مهم در جامعه ما و در میان خطبای امروز کمتر دیده می شود. باید بکوشیم تا آداب میهمانی خداوند را در این ماه بخوبی ادا کنیم.

این استاد درس خارج حوزه علمیه، تصریح کرد: بیانات حضرت امام(س) در مورد ماه مبارک رمضان الهام گرفته از آیات و روایات در این مورد است؛ خصوصا روایت نبوی در جمعه قبل از ماه مبارک رمضان در معرفی این ماه و نیز روایتی از امام رضا(ع) در جمعه آخر ماه شعبان در مورد اهمیت ماه مبارک رمضان.

این پژوهشگر حوزوی عنوان کرد: در سوره مبارکه بقره وقتی بحث روزه مطرح می شود، مسئله تقوا و فلاح و رستگاری بعنوان دو غایت اساسی برای روزه داری ذکر می گردد. اگر کسی بخواهد در ماه مبارک رمضان آداب این ماه را رعایت کند، باید بتواند از مسیر روزه داری به تقوا برسد. در آیه «کتب علیکم الصیام ...» غایت تقوا در نظر گرفته می شود و بعد از چند آیه، موضوع فلاح و رستگاری هم مطرح می شود. روایتی نیز از پیامبر اکرم(ص) و امام رضا(ع) نقل شده است که ماه مبارک رمضان ماه دوری از گناه و رسیدن به کمالات مختلف روحی و نفسانی است و شاید بر همین اساس است که حضرت امام(س) رهنمودهای بسیاری در قدرشناسی ماه مبارک رمضان داشته اند.

این محقق حوزه علمیه قم با تاکید بر اینکه ماه رمضان تنها ماه نخوردن و نیاشامیدن نیست، خاطرنشان کرد: روزه مراتب متعددی دارد که والاترین آن این است که انسان در ماه مبارک رمضان از غیر خدا غافل شود و تنها متوجه به حق باشد. عرفا، مراتب روزه را به سه مرتبه روزه عوام و روزه خواص و روزه خاص الخواص معرفی کرده اند که حضرت امام هم به طریقی بدان پرداخته اند. روزه عوام، همان روزه صحیح است که صرفا صحیح بوده و مورد قبول است. روزه خواص، شامل روزه زبان و گوش و جوارح  نیز هست که مانع گناه های دیگر از سوی روزه دار می شود. در روزه خاص الخواص، قلب روزه دار نیز روزه است.

حجت الاسلام قاضی زاده گفت: تعبیراتی که مرحوم میرزا جواد آقا ملکی، که حضرت امام با ایشان مانوس بوده و از وی به نیکی یاد کرده اند، بر این نکته تاکید دارد که این مراتب سه گانه هر کدام دارای مراتب متعددی است و راه کمال و و رشد برای انسان را تعیین می کنند. ماه رمضان، نوعی ماه تمرین خودسازی و ماه رسیدن به کمالات نفسانی و ماه دوری از غیر خداست. انسان نباید غیر از صاحب خانه را در خانه دلش راه دهد.

دبیر علمی همایش امام خمینی(س) و کرامت انسانی ادامه داد: از سخنرانی های ایشان چنین بدست می آید که امام(س) در میان ادعیه مختلفی که در این ماه مبارک رمضان و شعبان در دسترس است، به دعای مناجات شعبانیه بیشتر از همه علاقه مند بودند و در مناجات شعبانیه بیش از همه به این فراز «الهی هب لی کمال الانقطاع الیک... الهی واجعلنی ممن نادیته فاجابک...» توجه داشتند و آن را اوج ارتباط با خداوند می دانستند و نیز در برخی سخنرانی های خود در ماه مبارک رمضان، می گفتند که انسان که به ماه مبارک رمضان می رسد به میهمانی می آید و میهمان می تواند از میزبان بهره ببرد. حضرت امام(س) بهترین بهره را کمال انقطاع از دنیا برای رضای خدا می دانستند که این البته در روزه خاص الخواص مطرح است.

مدیر موسسه فرهنگی و پژوهشی فهیم، در ادامه، دعای سحر را یکی از ادعیه مورد توجه امام(س) دانست و تصریح کرد: این دعا دارای مضامین عرفانی است که به نوعی کمالات آفریده ها را مورد توجه قرار داده و خداوند را به اسماء کمالش می خواند و از مراحل عادی و معمولی زندگانی، به دنبال رسیدن به بالاترین نقطه کمال و قرب الی الله است.

وی افزود: از منظر حضرت امام خمینی(س)، شب قدر خلاصه و عصاره همه فضائل و معنویت ماه مبارک رجب و شعبان و رمضان است. امام(س) بر توجه به این شبها بسیار تاکید می کردند و نکته ای که باید توجه داشت این است که شب قدر بدون توجه به زمینه ها و خودسازی های قبلی نمی تواند به تنهایی انسان را به نتیجه مطلوب برساند. کسانی می توانند ثمرات شب قدر را برداشت کنند که ایام روزه داری خوبی را در ماه مبارک رمضان پشت سرگذاشته باشند.

حجت الاسلام قاضی زاده ادامه داد: در کتاب برداشتهایی از سیره امام خمینی(س) به نقل از یکی از همراهان امام(س) در نجف، ذکر شده که ایشان هر روز ده جزء قرآن می خواندند. ختم قرآن در ماه مبارک رمضان یک ادب اسلامی است. در روایات موجود بر خواندن قرآن توصیه بسیار شده و ختم سه روز یک بار قرآن مطلوب دانسته شده است. (حجت الاسلام و المسلمین ناصری، سرگذشتهای ویژه، ج3، ص8)

دبیر علمی همایش امام خمینی(س) و کرامت انسانی اظهار کرد: برای کسی چون حضرت امام(س) که به آن مراتب عرفانی رسیده است و جانش با معارف قرآن آشناست، روزی ده جزء از قرآن یک امر مطلوب است اما نکته قابل توجه این است که در ادب قرائت قرآن، ادب ظاهری و ادب باطنی مورد توجه قرار گرفته است.

این استاد درس خارج حوزه علمیه با اشاره به اینکه در کتاب های اخلاقی ده ادب باطنی قرائت قرآن ذکر شده است، تصریح کرد: یکی از آنان این است که انسان وقتی آیات قرآن را می خواند، به معنای آن توجه کند. در معانی آن تدبر کند و حتی بالاتر از آن، وقتی آیاتی هست که مومنان را خطاب می کند، خود را مخاطب آن آیات ببیند. لذا این نوع سیره عملی حضرت امام(س) را باید سیره ای بدانیم برای کسانی که به یک کمالاتی رسیده اند و با علوم اسلامی در حد بالایی آشنا هستند.

مدیر موسسه فرهنگی و پژوهشی فهیم، در پایان خاطرنشان کرد: برای اینکه دستاوردی از سیره تلاوت قرآن برای عموم مردم داشته باشیم، می توانیم به تاکیدات حضرت امام(س) در مورد قرائت همراه با تدبر قرآن توجه کنیم